23-12-2015 - Dag 90 t/m 101: Backpacken is net vakantie op tropisch eiland Phu Quoc.
Vietnam staat niet zo bekend om de eilanden zoals Thailand en Cambodja dat wel doen, maar ik zie dat dan ook juist als een groot voordeel. Laat het massale backpackers volk maar naar de Thaise of Cambodjaanse eilanden gaan. Het betekent namelijk niet dat Vietnam niets vergelijkbaars te bieden heeft.
Het tropische eiland Phu Quoc is wat groter dan zijn buurland-eilanden, maar voor 11 nachten is dat heerlijk. Hup, dagelijks op de scooter het hele eiland verkennen. Van zuid naar noord en van west naar oost, zoveel mogelijk stranden bezoeken. Met zo'n 70% van het eiland als National Park zijn dat prachtige scooterritten. Zeker voor de pro-actieve avontuurlijke reizigers, want achter de bomen van het regenwoud kan je de mooiste 'secret beaches' vinden die je helemaal voor jezelf hebt.
Het toerisme op Phu Quoc bestaat vooral uit 'resort-publiek'. Althans, dat lijkt de groeiende tendens te zijn. Steeds meer resorts worden er gebouwd, en het is dan ook de angst van de inwoners dat de prachtige natuur van Phu Quoc geleidelijk aan steeds meer verdwijnt voor toerisme. Maar voorlopig is het nog niet zo ver, en Stella en ik waren er perfect op tijd.
Het hoogseizoen was qua klimaat al begonnen, maar er was haast geen toerist te vinden. Dat maakte niet alleen alle 'secret beaches' voor ons privé, maar ook bijna alle grote populaire stranden van het eiland hadden we voor onszelf. Een ideale bijkomstigheid was dat we tegen een flinke korting in een bungalow resort konden zitten met eigen tuin en hangmat.
Terwijl we met zonsondergang alle stranden afstruinden, hebben we genoten van de vele heerlijke restaurantjes. En zodra de zon onder was, kon je regelmatig fluorescerend plankton vinden op het strand. Phu Quoc was een heerlijke plek om te ontspannen en we hebben dit keer dan ook geen legio aan foto's lopen maken. Backpacken begon net even op vakantie te lijken.
En last but not least: IK BEN EEN OPEN WATER DIVER! Jawel, het certificaat is in de pocket. Ik kan nu met een gerust hart naar Australië gaan om van de onderwaterwereld daar te genieten.
- Stella, je verdient een bloemetje -
Het afscheid van Phu Quoc is echter ook het afscheid van Stella. Na 75 dagen samen te hebben gereisd, splitsen onze wegen. Stella, je bent geweldig. Ik had me geen beter reismaatje kunnen wensen. Alles tussen ons klopte, we waren een perfect team. Maar nu is het tijd om door te gaan… Fijne reis in Cambodja en Thailand, we zien elkaar in de toekomst weer. For sure. Je verdient een bloemetje, zoals elke dag bij het ontbijt in Phu Quoc. - xo-
Dag Azië, het is tijd voor nieuwe avonturen. Australia, expect me soon!
